Samenstelling van een kunstwerk
Samenstelling van een kunstwerk
Sinds de oudheid wordt het plot van het werk gebouwdongeveer op hetzelfde model. Waarschijnlijk werkt het een universele wet, volgens welke dezelfde elementen vergelijkbare functies vervullen in zowel oude teksten als postmoderne werken. De samenstelling van een kunstwerk speelt een belangrijke rol in het begrijpen van de betekenis van de tekst.
Een faculteit is een verzameling gerelateerde motieven, die wel of niet in de werkelijkheid kan zijn. Elementen van de compositiesamenstelling van een artistieke tekst omvatten:
1. De uiteenzetting is een bepaalde initiële situatie, waarvan het belangrijkste onderscheidend vermogen is balans, immobiliteit. De expositie voert de volgende functie uit: kennis van de lezer met de plaats van actie, tijd, helden.
In het geval dat de blootstelling aan het begin van de tekst staat, wordt het direct genoemd; en als het in de loop van het verhaal lijkt, dan is de gedetineerde.
2. Het plot is een motief dat de eerste saldo van de tekst schendt.
3. Peripeties - verandert acties van goed tot slecht en omgekeerd door het verhaal. Het zijn de draaiingen die de dynamiek de tekst geven, de gebeurtenissen bewegen.
4. Culminatie - een van de wendingen, waarna de actie verandert in de ontknoping.
5. De ontknoping is een begin die symmetrisch is, ontworpen om de gestoorde balans te herstellen.
Naast de bovenstaande elementen van de compositie kunnen facultatieve (extra) elementen aanwezig zijn in de tekst: proloog en epiloog.
Prolog vertelt kort over de gebeurtenissen voorafgaand aan de actie in de tekst.
Epiloog is een korte verhaal over de gebeurtenissen die de ontknoping van de tekst volgen.
In een kunstwerk, elk elementDe samenstelling kan worden herschikt, verdubbeld, uitgerekt of losgemaakt. Met een gedetailleerde analyse van de tekst en het begrijpen van de betekenis ervan, is het nodig om te begrijpen waarom de auteur bepaalde manipulaties maakt met de elementen van de compositie.
