Hoe formuleer je de formule?
Hoe formuleer je de formule?
Aantal bekende chemische verbindingenwordt geschat in miljoenen. Als de ontwikkeling van wetenschap en productie zullen ze steeds meer worden, en zelfs de meest gekwalificeerde specialist kan ze niet herinneren. Maar u kunt leren hoe u zelf formules kunt schrijven, en dit zal u in staat stellen om meer zelfvertrouwen te navigeren in de wereld van chemische verbindingen.
Je hebt nodig
- - periodieke tabel Mendeleev Universiteit;
- - oplosbaarheidstabel van zouten;
- - het begrip valentie
instructie
1
Overweeg een periodieke tabel van chemische stoffenelementen van DI Mendeleyev. U ziet dat alle elementen die er zijn, in groepen worden verdeeld. Elke groep heeft een specifieke kolom. In de bovenste regel van de tabel ziet u Romeinse cijfers. Zij geven het groepsnummer aan en tegelijkertijd zijn ze een indicator van de valentie van de elementen die in elke kolom zijn opgenomen.
2
Onthoud wat valence is. Dit is het vermogen van de atomen van een bepaald chemisch element om elektronen op te geven of te ontvangen, waardoor ze verbonden zijn met de atomen van andere elementen. Sommige elementen geven meestal elektronen uit, anderen nemen. Afhankelijk van dit worden ze geklasseerd als oxidatiemiddelen of reductiemiddelen. Scheiding is in sommige gevallen voorwaardelijk. Sommige elementen in verschillende verbindingen hebben verschillende valenties. Merk bij het schrijven van de formule dat de valentie groter is voor het element in de bovenstaande tabel en rechts van de andere.
3
Bepaal welk type verbinding u heeftomgaan met de bereiding van een chemische formule. Verbindingen kunnen binair zijn. In de regel bestaan ze uit twee elementen. Het tweede type omvat zouten, zuren en basen. Onthoud welke eigenschappen elk van deze groepen bezit.
4
De formule De binaire join is gebaseerd opperiodieke tabel van DI Mendeleyev. Bepaal welke van de stoffen in de verbinding een metaal is en dat een niet-metaal is. Kijk vanuit de tabel naar de valentie van elk van deze elementen. De plaats van het element in de formule hangt hierbij af. Vooraf is gebruikelijk metaal of een element te schrijven waarvan de valentie minder is. Schrijf beide elementen opeenvolgend neer. Kijk naar de tafel, hoeveel elektronen kunnen elk van hen geven of nemen.
5
Bepaal hoeveel linksworden gevormd om het systeem stabiel te maken. Om dit te doen, moet u beide items naast elkaar opnemen. Onderaan zet u indices, waarin het aantal elektronen wordt aangegeven dat elk van de elementen kan geven of nemen. Boven de indexen zet u de tekens "+" of "-", afhankelijk van of het element een donor of een ontvanger is. Het metaal heeft het teken "+", zuurstof heeft respectievelijk "-". Verwijder de plus- en minus- en swapindices. In algemene vorm kan de formule voor een eenvoudige binaire verbinding uitgedrukt worden als d1x2y, waarbij d1 en d2 elementen met verschillende valenties zijn en x en y zijn het aantal atomen van elk element dat nodig is om een stabiel systeem te creëren.
6
Uitvoer een algemeen algoritme voor het maken van formulesbinaire verbindingen. Het bestaat uit vier opeenvolgende acties. U moet de symbolen van de elementen neerleggen, valentie plaatsen over elk van hen, vind het minst veelvoud van de valenties en verdeel het resultaat door de valentie van elk element. Het uiteindelijke resultaat is de index in de formule.
7
Kijk naar de zoutoplosbaarheidstabel. De formules van de verbindingen met elkaar zijn samengesteld uit de notatie van voorwaardelijke en echte kationen en anionen. De eerste groep bevat elementen die elektronen geven. Ze bevinden zich in de rechterkolom van de tafel. Aan de linkerkant zie je de anionen, dat wil zeggen de ontvangende elementen.
8
Schrijf naast de notatie van beide elementen ofelement en groep. Ga dan op dezelfde manier als bij het maken van een binaire samengestelde formule. Bepaal eerst hoeveel elektronen een element of groep kan geven, en hoeveel moet er een stabiel systeem krijgen.