Tip 1: Hoe de kapitaalratio te berekenen
Tip 1: Hoe de kapitaalratio te berekenen
Analyseer de efficiëntie van het gebruikvaste activa in de productieactiviteit van de onderneming kunnen worden berekend door bepaalde indicatoren te berekenen. Onder meer wordt de kapitaalintensiteit van vaste activa berekend. De coëfficiënt kenmerkt de waarde van de basisproductiemiddelen, die 1 roebel van de waarde van de uitvoer zijn.
Je hebt nodig
- - balans van de onderneming voor de geanalyseerde periode;
- - Resultatenrekening voor dezelfde periode.
instructie
1
Bereken de gemiddelde jaarlijkse kosten van majoorbetekent als volgt. Zoek op de balans naar de waarde van vaste activa aan het begin en het einde van het jaar (regel 120), tel deze twee nummers bij elkaar op en deel het bedrag met 2. Als u de geplande kapitaalratio berekent, gebruikt u het bedrijfsplan van de onderneming of het activiteitenprogramma voor berekening.
2
Bepaal de waarde van producten die worden geproduceerd voorjaar. Om de kapitaalintensiteit te berekenen, kunt u gegevens over de jaaromzet van het bedrijf uit de winst- en verliesrekening gebruiken voor de geanalyseerde periode. De kosten van de geplande output zijn te vinden in het businessplan of productieprogramma van de onderneming.
3
Bereken de kapitaalratio van vaste activa voorde geanalyseerde periode, met toepassing van de volgende formule: Fe = Co / B, waarbij Co de gemiddelde jaarlijkse waarde van vaste activa is, B de waarde is van de geproduceerde eindproducten per jaar. Deel de gemiddelde jaarlijkse kosten van vaste activa door het volume van de output in waarde termen. Het verkregen cijfer is een indicator van de kapitaalintensiteit van vaste activa van de onderneming.
4
Bereken volgens dezelfde formule de geplandekapitaalintensiteit, gebruikmakend van de gegevens van het businessplan. Bepaal de geplande en werkelijke cijfers voor dezelfde periode vorig jaar. Analyseer de resultaten.
Tip 2: Hoe de kapitaalratio te bepalen
Efficiëntie van het gebruik van vaste activaonderneming wordt gekenmerkt door verschillende indicatoren. Een van deze indicatoren is de kapitaalintensiteit. Het geeft weer hoeveel basisproductiemiddelen 1 roebel output vertegenwoordigen.
instructie
1
Kapitaalratio van de hoofdsomindustriële productie-activa wordt gedefinieerd als de verhouding tussen de gemiddelde jaarlijkse waarde van de vaste activa die betrokken zijn bij het productieproces, en het volume van de output in termen van waarde. Als deze indicator bij de onderneming afneemt, betekent dit arbeidsbesparing.
2
De indicator van de kapitaalintensiteit maakt het mogelijk om te bepalen,hoeveel geld moet er in de basisproductiemiddelen worden geïnvesteerd om het vereiste outputvolume te verkrijgen. Als de vaste activa in de onderneming efficiënter worden gebruikt, neemt deze indicator af.
3
De index, het omgekeerde van de kapitaalratio, is het rendement op activa. Het kenmerkt het volume van de output die de organisatie van elke roebel van vaste activa ontvangt. Het rendement op activa wordt gebruikt om de economische efficiëntie van productieactiva in de onderneming te bepalen.
4
Bij het analyseren van het rendement op activa van alle productiefondsen wijzen hun actieve deel toe (werkende machines en apparatuur). Om de invloed van de structuur van vaste activa op de effectiviteit van hun gebruik te bepalen, moeten de groeipercentages en het percentage van de implementatie van het plan voor kapitaalproductiviteit per 1 roebel productiemiddelen en 1 roebel van de kosten van hun actieve deel worden vergeleken. De tweede indicator zou in dit geval moeten toenemen, op voorwaarde dat het soortelijk gewicht van het actieve deel van de vaste activa toeneemt.
5
Het gebruiksniveau verhogende belangrijkste industriële productiefondsen laten toe om het outputvolume te verhogen zonder bijkomende financiële investeringen in vaste activa en in een kortere periode. Als de kapitaalproductiviteit toeneemt en de kapitaalintensiteit respectievelijk afneemt, duidt dit op een versnelling van de productiecijfers, een verlaging van de reproductiekosten van nieuwe fondsen en dus een verlaging van de productiekosten.
