LovesTheTeam.com

instructie

1

Groene koffiebonen lijkt heel veel opgefrituurd, maar ze kunnen niet worden verward. Groenachtig wit, ze hebben een iets kleiner formaat en de inkeping in het midden van elke korrel heeft nog steeds een rechte vorm. Om aan te raken, de korrels zijn erg hard, lijken op granen, ze breken niet en kauwen niet. Maar de koffiedrank, zo geliefd bij veel mensen vanwege de rijke, verkwikkende smaak en geur, van rauwe granen, is niet gaar, dus bakken ze ze voor. Meestal gebeurt dit in speciale ovens die speciaal zijn ontworpen voor granen. Er zijn ook traditionele roostermethoden, waarbij koffie wordt geplaatst op enorme braadpannen, grondig mengen. In het verleden in de Sovjet-Unie, toen koffie een schaars product was, slaagden mensen er soms in om groene granen te krijgen en bakten ze rechtstreeks op huishoudelijke koekenpannen. Maar de ideale manier om parameters te bepalen, zoals de uniformiteit van roosteren en controle over de mate waarin ze worden bereid, is de behandeling met hete lucht.

2

Koffie wordt meestal gefrituurd bij een temperatuur van 160 tot 220graden Celsius, de verwerkingstijd varieert van 15 minuten tot een uur. Dit bepaalt de mate van braden en de sterkte van een kop koffie, die kan worden gekookt met deze granen. Bij het roosteren worden de koffiebonen gemakkelijk breekbaar, verkrijgen ze een uitgesproken smaak, wordt de uitsparing in elke korrel aangepast en krijgt een S-vormige bocht. Het volume van de korrel wordt verhoogd vanwege het feit dat het aanwezige kooldioxide onder verhitting een verhoogde druk op de korrelwanden veroorzaakt. Aangezien het graan niet wordt vernietigd tijdens het roosteren, wordt de hoge druk, hoewel enigszins dalend, nog steeds opgeslagen in het graan na afkoeling, dus het keert niet terug naar de vorige afmetingen. Nadat het roosteren is voltooid, worden de koffiebonen meestal gekoeld in speciale containers, waarin een temperatuur van 40-50 graden wordt gehandhaafd. Dit wordt gedaan zodat de verwarmde granen niet van binnenuit worden gekookt.

3

Granen worden gebakken, zodat zeaangename smaakeigenschappen. Ook op dit moment varieert de chemische samenstelling van de korrels enigszins. Smaken en aromatische eigenschappen zijn afhankelijk van het type koffie, dus verschillende soorten roosteren zijn het best geschikt voor verschillende soorten.

4

In de afgelopen jaren is het populair gewordengroene koffie genoemd - een koffiedrankje van ongebrande granen. Er wordt aangenomen dat het nuttige stoffen die verloren gaan tijdens het roosteren behoudt. Dit is gedeeltelijk waar als het gaat om verbindingen zoals chlorogeenzuur of tannine. Een kopje groene koffie is een heldere lichte drank met een vage groene tint. Qua uiterlijk lijkt het meer op een thee, maar om te proeven - men vindt de juiste woorden voor zichzelf, maar het is absoluut waar dat groene koffie weinig gemeen heeft met een traditionele drank gemaakt van gefrituurde granen. Koffieliefhebbers evalueren meestal de smaak van een drankje uit groene bonen voor een "zwakke drie".

5

Groene koffie wordt toegeschreven aan voedingssupplementen, omdat het invloed heeftover de processen van gewichtsverlies is niet experimenteel bevestigd. Als je de chemische eigenschappen van groene en gebrande koffie vergelijkt, blijkt dat het verschil niet zo groot is. Groene bonen bevatten meer suikers, die bij het roosteren gekarameliseerd zijn, terwijl vetzuren en cafeïne ongeveer hun inhoud behouden. Met nuttige stoffen is de situatie precies hetzelfde: B-groepsvitamines in groene koffie, in tegenstelling tot reclame en misvattingen, vallen niet uiteen tijdens het frituren.