Tip 1: Willow identificeren

gemengde berichten

Tip 1: Willow identificeren

In de wereld zijn er meer dan honderd soorten wilgen,verschillen van elkaar in de vorm van bladeren, de kleur van de schors, het soort bloemen, de vorm van de kroon en een aantal andere eigenschappen. Deze plant wordt vaak gebruikt om tuinen te versieren, en aangezien elke soort zijn eigen karakteristieken heeft van landbouwtechnologie, is het niet uit de plaats om te bepalen met welke plant u zich bezighoudt.

instructie

Als u een krachtige boom met zwavel voor u zietschors en smalle, zilvergroene bladeren zijn de wilg of wilgwit. Dit is een van de meest voorkomende en pretentiele soorten wilg, het groeit niet, behalve in het Verre Noorden. De wildernisvorm van de witte wilg wordt onderscheiden door de karakteristieke kleur van de scheuten, in de lente wordt de schors geel, in de zomer is het roodbruin.

Met witte wilg is moeilijk te verwarren wilg kruipende, kruipende struik, niet een hoogte en een meter bereiken. Bladeren zijn niet groot, tot twee centimeter lang. Voor decoratieve doeleinden dit wilg soms wordt het op de stam ingeënt.

Een grote boom is iets kleiner dan de wilg - de wilg is broos. Deze soort groeit gewoonlijk in verschillende koffers en is iets meer groenachtig in kleur. De bladeren van deze wilg zijn donkergroen van de bovenkant, van onderen hebben ze een blauwachtige of zilveren tint. Door de oppervlakkige ligging van het wortelsysteem en de grote grootte van de kroon is deze boom niet erg windbestendig.

Bladeren, kleuring doet denken aan tweekleurenbladeren wilgen is breekbaar, heeft wilg paars. Trouwens, in tegenstelling tot de wilg, is de paars een hoge struik met roodachtige scheuten en rode bloemen. De bloemen worden na een tijd geel.

Wilggeit kan eruit zien als een lange struikof een boom tot vijf meter hoog met een compacte kroon. Gewoonlijk heeft deze soort laterale scheuten opgroeien, maar er zijn ook huilende vormen van geitenwil. Kunstmatig afgeleide decoratieve vormen van deze boom worden vermenigvuldigd met vaccinaties.

Willow Holly, zij is ook een wilg - een van de meestonmiskenbaar aan de voorwaarden van de groeiende soorten. De verba kan eruit zien als een struik of een kleine boom met roodachtige scheuten, bedekt met lichte fluff. Kroonvorm in deze wilg is ovaal.

Een boom of struik net boven de kutjeof vijfbladige wilg - een van de meest vorstbestendige soorten wilgen. De bladeren zijn zwartder dan de bladeren van de kutspier en meer rond in vorm. Oorbellen op vrouwelijke planten van deze soort kunnen in de winter worden gezien.

Tip 2: Hoe een wilg groeien

Willow houdt schaduwrijke gebieden met hoge vochtigheid. In de natuur groeit het hoofdzakelijk langs de rivierenvlakte van rivieren, evenals nabij andere waterlichamen. Op het perceel zullen we meestal een plaats naast het hek hebben. Ze kunnen scheren, modellereneen nieuw"Hedge. Het is voor deze kwaliteit dat wilgen graag van veel tuinlieden en vrachtwagenboeren houden.

Je hebt nodig

- Plantmateriaal;
- Grond;
- Meststoffen;
- water;
- schop;
- Meer.

instructie

Bereid de put voor de wilg. Dit zou zes maanden voor het landing moeten gebeuren: dus, als het voor de lente is gepland, is de put zinvol vanaf de herfst en omgekeerd. Het feit is dat het land in de kuilen moet "vestigen", die niet alleen de overleving van zaailingen aanzienlijk verhoogt, maar ook een goede ontwikkeling biedt. Bij het voorbereiden van putten is het belangrijk om hun maat juist te bepalen. Het wortelsysteem van deze bomen (echter tussen de wilgen is ook struiken) is vrij vertakt, dus het gebied heeft minstens 1 kubieke meter nodig.

Vul de landingsput op halve hoogteplantaardige afvalstoffen: takjes, chips en zaagsel van hardhout, gras gemaaid, enz. Zet dan organische meststoffen - gecomposteerde aarde of overgroeide mest. Voeg 30 g superfosfaat toe. De laatste laag is een vruchtbare grondlaag die eerder verwijderd is van het oppervlak van de put.

Bereid het plantmateriaal voor. Voortplanting van de boswilg door de struik, bomen - door stekken te delen, die begin maart worden gesneden, wanneer de boom nauwelijks het begin van de sokogon is. Voordat de stekken in water worden geplant, en na de vorming van wortels in de 'school' begraven worden - een tijdelijk bed, waar zowel de tuinen als stekken van bessen zijn.

Kies om een wilg op een vaste plaats te plantenbewolkte of regenachtige dag. Zoals in de praktijk blijkt, is het op zulke dagen dat de getransplanteerde zaailingen het beste geworteld zijn. Plant de bush vormen, licht naar het noorden kantelen. Vervolgens, aan de zuidkant, vormt de wilg meer takken, deze stap is noodzakelijk, zodat de struik niet als een krom lijkt.

Water en voer de wilg als organisch,en minerale meststoffen. In het voorjaar reageert ze op de introductie van stikstof, bijvoorbeeld ureum. In het midden van de zomer is het een goed idee om potash te voeden. Aan het einde van het eerste jaar van de vegetatie, bemest met infusie van gefermenteerde onkruiden. Verdere agrotechniek van de zorg voor de wilg wordt verminderd tot water- en lente snoeien om de kroon te vormen.

Tip 3: Willow: hoe het eruit ziet en waar het groeit

Willow (rakita, wijnstok, wilg, palm) -wijdverspreid in Eurasië en Noord-Amerika, een bosrijke plant. De meeste soorten verkiezen vocht en vestigen zich op vochtige plaatsen. Hout gaat naar ambachten, uit de takken weven manden.

instructie

Voorkomen van wilgen is zeer divers, elke subsoortheeft zijn eigen kenmerken. Vele van hen zijn decoratief, bijvoorbeeld huilend wilg. In de bergen groeien dwergen, waarvan de hoogte niet groter is dan 20 cm. In Rusland groeit ongeveer 120 soorten bomen, struiken en struiken familie van wilgen. Meer vaak is het hoog, tot 15 m bomen, met een dunne, niet meer dan 0,5 m diameter, flexibele romp. Sommige soorten met dik, krullend groen gebladerte, anderen hebben bladeren grijsgroen of zilverachtig.

De soorten verschillen ook in de vorm van de plaat: De meesten zijn smalbladig met getande randen. Maar er zijn bomen met breed bladeren van elliptische vorm. De kofferbak is vertakt, kleverig met een schors van paars (rood), groen, grijs. Sommige wilgen bloeien vroeg, voor het verschijnen van gebladerte. Bloemen zijn klein, verzameld in pluizige bloeiwijzen, oorbellen, een bekende vertegenwoordiger van vroeg-bloeiende kalveren - wilg.

Decoratieve planten worden geplant in tuinen, parken,pleinen. Wijd gebruikt in tuinieren is een witte of zilveren wilg, meer algemeen bekend als de dierenarts. Een lange boom, met een bolvormige kroon en zilveren bladeren op hangende takken, kan een boom worden als ornament van een park. Willow whole leaf onderscheidt zich door een ongewone roze kleur van de bladeren. Voorkeurt natte bodem.

Als een levende hek, groei wilgrozmarinolistnuyu. De twee meter lange boom vormt een dichte schilderachtige muur. Willow wooly of shaggy - een korte boom - ideaal om te planten bij de veranda, op de bloembedden. Willow mesh - dwerg kruipende plant, hoogte niet meer dan 30 cm, gegroeid als een randje. Yves Matsudana heeft een exotische uitstraling - de takken zijn bizarig gebogen, draait in een spiraal, warmte-liefde, groeit in zuidelijke regio's. Iva Sakhalin - Frosthardy, met bizarre takken, in Duitsland heet het "Dragon Tree".

In de natuurlijke omgeving wonen wilgen langs de kustreservoirs, in voormalige kanalen, sloppen, op boze gronden. Dankzij een krachtig wortelsysteem dient de plant de oevers van rivieren en sloten te verankeren. De geografie van de groei is uitgebreid, er is overal een wilg, zelfs in de toendra en de bergen van Centraal-Azië. In de hooglanden van de Pamirs groeien de bomen niet en lopen alleen smalle stroken langs de rivieren. Willow struiken zijn gebruikelijk in de gematigde zone, de helft van de soort groeit in Rusland. In de vloedvlaktes van de rivieren van de Rijn, de Donau, de Elbe, witte wilg is wijdverspreid. In Poolse bladwisselende bossen wordt de rakita gevonden in de vorm van onderborst. In de Tsjechische Republiek, in de gebieden van de Morava en de Vltava rivieren, zijn uitgebreide wilderniswouden.

Tip 4: Waarom wordt de wilg genoemd, huilen

Een mooie en zo bekende metafoor "huilenis niet alleen gebaseerd op folklore, maar ook op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Willow echt "huilt", omdat de boom wordt gekenmerkt door guttia, waarin bladeren kleine druppeltjes vloeibaar produceren.

Weeping Willow veroorzaakt controversiële emoties. Aan de ene kant - een grote, massieve, volumineuze en mooie boom. En aan de andere kant is de wilg een mysterie, een mysterie dat een fascinerende uitstraling heeft. Het beeld van de wilg lijkt op een verdrietige meid die haar hoofd buigde en de wind zwaaide haar haartakken. Heb je gemerkt dat de wilg hoofdzakelijk dichtbij waterlichamen groeit? Dus de "traan" van de boom, die op het oppervlak van het water komt, vormt tal van sporen - uiteenlopende cirkels. Tranen vallen op de romp en wortels, vallen op de grond. Alsof schapen de onvervulde dromen betreuren en missen. Het is interessant dat de wilg in de nacht of vroeg in de ochtend huilt, waardoor er weer een associatie met het meisje komt, die tijdens de dag opschijnt en er prachtig uitziet en met het begin van twilight begint te worden verdrietig.

Wetenschappelijke uitleg

Willow, die hoofdzakelijk dichtbij vijvers, meren enrivieren, krijgt vocht in overmaat. De wortels zijn diep ondergedompeld in water en de vochtigheid nabij het reservoir is sterk verhoogd. Daarom is het nodig om te ontsnappen aan overmaat water, omdat het nodig is om een normaal evenwicht van biologische processen te handhaven. Dus, de wilg, zoals het was, "verwijdert" alle onnodige water door de bladeren, d.w.z. "Weeping" .Protsess guttatie - vocht loslaten door de bladeren, het is een zeldzaam verschijnsel in de bomen, maar het is inherent aan veel granen, vooral in de snelle groei periode.

"Folk" verklaringen

Het Russische volk heeft een lange tijd een wil gezien als een van de meestesterke beschermers van kwade geesten. Er zijn veel legendes en mysterieuze verhalen verbonden met deze boom. Er werd aangenomen dat de wilg huilt omdat er binnen haar een meisje woont die haar geliefde verloor.

Erkende schoonheid van wilg

Weeping Willow heet Babylonisch, omdat ineeuwenoude, het waren de wilgen die gebruikt werden voor landschapsarchitectuur, samen met poplars en tamarisk. Deze boomlange lever voor zijn 60 jaar kan een hoogte van ongeveer 15 meter bereiken. Hoogstwaarschijnlijk, er zijn vaak verwijzingen naar deze "oude huilwilg die op de oever van de rivier groeit." De bloeiende wilg is een echt mooi gezicht. Ze lost haar graag zilveren oorbellen op. En het is als de enige keer dat een wilg vergeet van zijn verlangen en oprecht blijt. Opgemerkt moet worden dat de wilg niet alleen een boomraadsel is, maar ook een zeer nuttige plant. In de oudheid hebben mensen met succes de koorts met infusie van wilgbark behandeld. Het bevat de stof salicin, het heeft een goed antipyretisch effect. Maar mensen wilden niet naast waterpoolen versierd met wilgen leven. De reden hiervoor - het geloof dat de constante tranen van wilgen worden overgedragen aan een aantal levende mensen.

Tip 5: Hoe wil je een wilg

Transplanteer de wilg beter voordat ze de leeftijd van vier bereikt. Het is gedaan in het vroege voorjaar, niet later dan april, voordat de bloei komt, wanneer de sapstroom in de boom nog niet is begonnen.

Willow kan in het vroege voorjaar worden getransplanteerd, wanneer er nog geen bladeren zijn

Je hebt nodig

- Wilgenboom voor transplantatie;
- landingsput;
- schop;
- burlap;
- Stakes;
- touwen;
- humus;
- turf;
- groot rivierzand of kiezels;
- water.

instructie

Willow tree worden getransplanteerd, goedgiet water en laat een paar uur staan, zodat het vocht in de grond wordt opgenomen en de hele aarde doorklieft met het wortelsysteem. Spuit vervolgens met een scherpe schep een smalle greppel langs de omtrek van de basale coma. Meestal is de grootte gelijk aan de omtrek van de kroon.

De put voor wilgentransplantatie wordt van tevoren voorbereid. Het is wenselijk dat in de bodem op de geselecteerde locatie vanaf het najaar organische meststoffen worden geïntroduceerd. Als dit niet is gebeurd, kan de meststof rechtstreeks in de plantkuil worden gebracht, maar niet verse mest, maar humus wordt gemengd met de aarde of met turf.

De put moet worden gegraven in hoogte en breedte, gelijk aande grootte van de basale coma (oriënteren op de grootte van de boomkroon). Vul een groot rivierzand of kleine kiezels op de bodem van de put. Voeg vervolgens humus gemengd met aarde toe. Het is noodzakelijk om een heuvel op de bodem te gieten, zodat na het planten, wanneer de aarde bezinkt, de wortels van de wilg niet in de put verschijnen. Giet goed voorbereid op deze manier goed met water. Als de heuvel een ezel is, moet je meer land naar het vorige niveau gieten.

Wilg wordt opgegraven samen met de basale coma. Als de wortels langer zijn dan een meter, kunnen ze worden gehakt met een schop. Maar je moet proberen om het wortelstelsel en al het land op de wortels maximaal te behouden. Hiertoe worden de wortels van het uitgegraven hout in folie of jute gewikkeld en in deze vorm naar de plaats van aanplant getransporteerd.

De boom wordt voorzichtig in de put op de heuvel geplaatst,wortels verspreiden zich en vullen de aarde, uit de put gehaald. In kleine porties in slaap vallen, de hele tijd verdichting van de grond, zodat het geen holtes vormt. Wilg moet geplant worden zoals ze eerder is opgegroeid in relatie tot de zijkanten van de wereld, hiervoor moet je, voordat je het uitgraaft, de oriëntatie op de stam noteren. Nadat de put volledig is begraven, moet je vanaf de grond een ring rond de put maken en de zaailing opnieuw grondig water geven.

Als de boom jong is en de stam dun is,je hebt back-ups nodig. Voordat een boom in een kuil wordt geplant, worden aan weerszijden van de kuil twee houten cola met een lengte van 1,5 meter aangedreven. Na het planten van de boom vastbinden aan de inzet. Tussen de touwen of draad en schors van de stam moet een zachte doek worden geplaatst.

Zorg voor de getransplanteerde wilg is binnendagelijks water geven. Wanneer de boom wortel heeft geschoten (de knoppen worden wakker en er komen blaadjes door), kan er elke twee weken water worden gegeven. Voor een plant is het handig als het twee weken na de hechting een topdressing geeft met vloeibare complexe minerale meststoffen.