Tip 1: Welke landen boycotten de Olympische Spelen van Moskou in 1980

Olympische Spelen

Tip 1: Welke landen boycotten de Olympische Spelen van Moskou in 1980

In de Olympische beweging is altijd bijgewoondeen deel van de politiek. Dit werd met name zichtbaar op het moment van verergering van de betrekkingen tussen de leidende wereldmachten - de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. Een van de afleveringen levendig beschrijven van de impact op de sport van politieke verschillen, uitgegroeid tot een boycot van de Olympische Spelen, gehouden in 1980 in Moskou.

Welke landen hebben de Olympische Spelen van Moskou in 1980 geboycot?

De Olympische Spelen-80 in Moskou samenvallen met de piekconfrontatie tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten in de zogenoemde "koude oorlog". De belangrijkste reden voor de boycot van de Spelen wordt vaak in Afghanistan verwezen naar het invoeren van een beperkte contingent van de Sovjet-troepen. Echter, dit is een politiek besluit van de leiding van de Sovjet-Unie was gewoon een handig excuus om de Olympische Spelen, die op een bijeenkomst van de NAVO-leiders heeft gespeeld in de handen van de belangrijkste tegenstanders van de Moskouse belangrijkste sportevenement goda.Ideya boycot van de Spelen in Moskou werd geboren in het begin van januari 1980. De initiatiefnemers van het protest waren de vertegenwoordigers van Groot-Brittannië te boycotten, VS en Canada. Maar ook voor het besluit tot Sovjet-troepen in Afghanistan te sturen in het Westen serieus gesproken over de kwestie van het boycotten van de Olympische Spelen in protest tegen de vervolging in de Sovjet-Unie inakomyslyaschih.V totale boycot van de Olympische Spelen in Moskou olympische comités van meer dan zestig landen. Deze omvatten de Verenigde Staten, Japan, Duitsland, Canada, Turkije, Zuid-Korea, waarvan de atleten hebben van oudsher sterk geweest en maakte de Sovjet-atleten concurreren. Sommige Franse atleten, het Verenigd Koninkrijk en Griekenland kwam tot de Olympische Spelen-80 op individuele basis, en Qatar, Iran en Mozambique waren zelfs niet in de aanvraag komiteta.Na Olympische ceremonies ter ere van de opening en sluiting van de Olympische Spelen in sommige landen de teams niet onder de vlag van hun land waren , maar onder de vlaggen van het Internationaal Olympisch Comité. Deze omvatten Andorra, Australië, Verenigd Koninkrijk, België, Denemarken, Nederland, Italië, Portugal, Ierland, Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland, San Marino, Ierland. Bij de presentatie van de Olympische medailles de atleten van deze landen zijn niet gehoord volksliederen en de officiële Olympische volkslied. Van alle landen van West-Europa in het kader van hun nationale vlag zijn enige Griekse team, Oostenrijk, Finland, Zweden en Malty.Nesmotrya boycot door een dergelijk groot aantal staten, Moskou heeft atleten uit 81 landen. Tijdens de sport gevechten deelnemers aan de Olympische Spelen in Moskou geïnstalleerd meer dan 70 Olympische records 36 wereld en 39 Europese. In totaal zijn deze resultaten de resultaten van de vorige Olympische Spelen, gehouden in Montreal in 1976 geblokkeerd.

Tip 2: Hoe kies je een land voor de Olympische Spelen

Het houden van de Olympische Spelen is een grote eer voorlanden en een groot aantal financiële en juridische problemen. Bij het beslissen om de Olympische Spelen aan te vragen, verplicht het land zich in een bepaalde tijd aan alle moeilijkheden te voldoen.

Strictly speaking, om de Olympische Spelen te houdenHet is niet het gekozen land, maar de stad zelf. Dat wil zeggen, u kunt niet van het land solliciteren, en dan, na goedkeuring hebben, beslissen in welke stad het moet worden uitgevoerd. Ten eerste kiest het land een stad of meerdere steden die het meest geschikt zijn voor spellen. Als een applicatie zou de stad een soort boekje moeten geven - het lijkt meestal op een multi-pagina-kleurreclame, maar de structuur is veel ingewikkelder. Het applicatieboekje bevat een project dat de mogelijkheden, infrastructuur, geografie, natuurlijke omstandigheden en veel meer van de stad beschrijft. Niet zozeer zijn de voorwaarden die al zijn aangemaakt, maar ook de potentiële kansen van de stad en het land aangegeven. Een grote rol in de keuze van het land kan door de politieke situatie worden gespeeld. Bijvoorbeeld, het IOC (Internationaal Olympisch Comité) zal onwaarschijnlijk de toepassing van de staat goedkeuren, die vaak leidt tot populaire onrust of vijandelijkheden, ook al is de infrastructuur sterk ontwikkeld. Wat de stad betreft, moet het voldoen aan bepaalde verplichte criteria. Allereerst zou het een populaire stad moeten zijn, waarvan de naam veel voorkomt. Dit is niet noodzakelijkerwijs de hoofdstad van de staat. Zo zullen de Olympische Spelen van 2014 in Sochi worden gehouden, en niet in Moskou, aangezien de geografische omstandigheden van Sochi veel beter geschikt zijn om winterspelen te houden. Bovendien hadden zowel het zomer- als winterresort van Sochi, zelfs voor het begin van de Olympische constructie, een goede infrastructuur en een aantal sportfaciliteiten. Het land moet dus een boekjesaanvraag indienen om de Olympische Spelen in deze stad of die stad 7 jaar voor de veronderstelde spellen te houden. Zo'n lange periode is nodig, en in het geval van geluk slaagde de stad erin om alle in het boekje vermelde Olympische voorzieningen te bouwen. Vervolgens maken de leden van het evaluatiecomité uitstapjes naar de aangegeven steden en geven hun mening over de opportuniteit van de spellen. Veel landen kunnen hetzelfde Olympiaad aanvragen. Na de eerste selectie zijn er niet meer dan vijf - het is onder hen dat de keuze van een nieuwe Olympische hoofdstad plaatsvindt. Stemmen zijn geheim, de leden van de selectiecommissie hebben het stemrecht.

Raad 3: Olympische Winterspelen in 1976 in Innsbruck

Tijdens de confrontatie van de Sovjet-Unie enWesterse landen Olympische wedstrijd had niet alleen sport, maar ook politieke betekenis - de twee systemen, socialistische en de kapitalistische, proberen te bewijzen waarvan de ontwikkeling optie meer correct. Is geen uitzondering en Olympiade in de Oostenrijkse stad Innsbruck, die een wanhopige strijd voor prijzen gedraaid.

Oorspronkelijk werden de Olympische Spelen gehouden in de VS,in Denver. De inwoners van de stad hebben echter gestemd tegen het houden van de spellen in een referendum, zodat het Olympisch Comité in een moeilijke situatie was. Als gevolg hiervan werden de Olympische Spelen geaccepteerd door Innsbruck, die hen al in 1964 had gehouden. Deelname aan de Olympische Spelen van de Winter werd genomen door 1.123 mensen uit 37 landen. Wedstrijden werden gehouden in tien sporttakken: alpine skiën, bobsleeën, schaatsen, biatlon, schansspringen, rodelen, langlaufen, Noordse combinatie, kunstschaatsen, ijshockey. Als gevolg van de Olympische Spelen werd onvoorwaardelijke overwinning gewonnen door atleten uit de Sovjetunie die 13 gouden, 6 zilveren en 8 bronzen medailles wonnen. De tweede plaats was bezet door de DDR met 7 goud, 5 zilveren en 7 bronzen medailles. Vertegenwoordigers van de Verenigde Staten kregen de derde plaats - 3 goud, 3 zilveren en 4 bronzen medailles. Een van de spectaculairste wedstrijden in de winter Olympische Spelen is altijd hockey. Helaas, in Innsbruck niet gemaakt Team Canada om het spel te boycotten, dus in de finale voor het recht om te worden genoemd de sterkste teams in de wereld streden eeuwige rivalen - het team van de Sovjet-Unie en Tsjecho-Slowakije. Het begin van de vergadering was niet ten gunste van hockeyspelers uit de Sovjet-Unie, al verloor ze in de eerste helft met een score van 0: 2. In de tweede helft slaagden ze erin om te herstellen, maar in de derde, acht minuten voor het einde, kwamen de Tsjechen weer naar voren. Hun verwachtingen waren echter niet uitkomen - de doelen van Alexander Yakushev en Valery Kharlamov lieten het team van de Sovjet-Unie in de vierde keer op rij kampioenen worden. Chekham kreeg de tweede plaats, de derde werd door atleten uit Duitsland genomen. De Sovjet-atleten voerden zich ook goed in kunstschaatsen. Goud in paarschaatsen werd gewonnen door Irina Rodnina en Alexander Zaitsev. De overwinning in ijsdansen werd gewonnen door Lyudmila Pakhomova en Alexander Gorshkov. Bij mannenschaatsen werd zilver aan Vladimir Korolyov gegeven, die alleen was voor de briljante Britse Britse kerrie Curry. De gouden medaille van vrouwen werd verdiend gewonnen door de Amerikaanse Dorothy Hamill. Droevige spellen waren ook voor Sovjet-skiërs. In de race voor 30 kilometer won Sergey Saveliev de overwinning. In de 15 kilometer lange race werden de eerste twee plaatsen bezet door Nikolai Bazhukov en Yevgeny Belyaev. In het team raceteam van de Sovjet-Unie in geslaagd om de bronzen medaille te winnen, het goud gewonnen door atleten uit de vrouwen Finlyandii.U in een ski-race op 10 kilometer van de eerste was Raisa Smetanin, won goud in de Sovjet-meisjes en estafete.Zolotuyu medaille werd meegenomen naar de Sovjet-Unie en biathlon - in de individuele wedstrijd bij 20 kilometer was de eerste Nikolay Kruglov, was niet gelijk aan de Sovjet-atleten en Olympische Spelen estafete.Zimnyaya in 1976 was voor de atleten van de Sovjet-Unie, een van de meest succesvolle en ging voor altijd in de geschiedenis van de Sovjet-Unie en de Russische sport.

Raad 4: Welke landen zijn lid van de NAVO

De NAVO is een interstate militaire alliantie,die werd gecreëerd na de ondertekening van het Noord-Atlantische Verdrag door de grondleggers in 1949. In verschillende tijdvakken van het bestaan van de organisatie hebben andere landen eraan verbonden, en vandaag heeft hun nummer 28 bereikt.

In 1949 De Noord-Atlantische Verdrag, dat het startdocument voor de oprichting van de NAVO, met 12 stichtende leden ondertekend werd: België, Canada, Denemarken, Frankrijk, IJsland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Later in de unit waren: Griekenland en Turkije (1952), Duitsland (1955), Spanje (1982), de Tsjechische Republiek, Hongarije en Polen (1999), Bulgarije, Estland, Letland, Litouwen, Slowakije en Slovenië (2004), en Albanië en Kroatië (2009).

Op IJsland ten tijde van de toetreding tot de NAVO was er geen structuur van de strijdkrachten. Ondanks de beginselen van de organisatie, achtte IJsland het niet nodig om een leger te creëren.

Hoe lid worden van de NAVO

In artikel 10 van het Noord-Atlantisch VerdragEr wordt gezegd dat elk Europees land zich bij het blok kan aansluiten op voorwaarde dat het de voorwaarden van het verdrag volgt en de veiligheid in de Noord-Atlantische regio bevordert. Het besluit om een land uit te nodigen, wordt genomen door de NAVO-Raad - het besluitvormingsorgaan van de organisatie - in het geval van consensus tussen de NAVO-lidstaten. Op dit moment hebben Bosnië en Herzegovina, Georgië, Montenegro en de Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië de wens uitgesproken om zich bij het Noord-Atlantische blok aan te sluiten.

Frankrijk is het enige land dat weigerde deel te nemen aan de Nuclear Planning Group van de NAVO.

Actieplan NAVO-lidmaatschap

Plan van aanpak voor de voorbereiding op het NAVO-lidmaatschap ofIDA werd in april 1999 op de Alliance-top in Washington gelanceerd. Het is gemaakt om landen die willen toetreden tot de NAVO te helpen voorbereiden. Daartoe ontwikkelt de NAVO op individuele basis een jaarlijks programma van noodzakelijke maatregelen met betrekking tot de politieke, economische, defensie-, industriële, militaire en juridische aspecten van het leven van het land. Het trainingsproces omvat de actieve interactie van NAVO-leden met het land dat zich kandidaat heeft gesteld voor het lidmaatschap; er zijn regelmatige vergaderingen. Bijzondere aandacht wordt besteed aan het defensiesysteem in het land; indien nodig wordt een voorstel gedaan om de militaire structuren te hervormen en de doelstellingen te herzien. Deelname aan het trainingsprogramma hielp zeven landen die in 2004 lid werden van de NAVO (Bulgarije, Estland, Letland, Litouwen, Roemenië, Slowakije en Slovenië) en in 2009 (Albanië en Kroatië) om in alle aspecten van het leven van het land te werken na het einde van de Koude Oorlog. De Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië bereidt zich voor op toetreding overeenkomstig het voorziene plan.

Tip 5: welk land werd het vaakst gehost door de Olympische Spelen

Na 1896, wanneer, met de indiening van Pierre deCoubertin organiseerde moderne Olympische Spelen, meestal werden ze gehouden in de Verenigde Staten. Vier keer nam de Verenigde Staten van Amerika zomerpelen en hetzelfde nummer - winter.

In welk land was het vaakst de Olympische Spelen gehouden

instructie

Voor het eerst vond de Olympische Spelen in de VS plaats in 1904jaar in St. Louis. De realiteit van de tijd was zo dat veel Europese atleten er gewoonweg niet konden gaan wegens de hoge reiskosten. Als gevolg hiervan bleek dat de meeste atleten die voor medailles gevecht bleken Amerikanen te zijn. Een onaangenaam incident van deze spellen was het racistische truc van de organisatoren van de spellen, waardoor de Indianen, Pygmies, Filippijnen en andere onbeschaafde mensen volgens de Amerikanen afzonderlijk concurreren.

De Olympische Spelen keerden alleen terug naar de staten in 1932jaar, maar deze keer werd besloten om de Olympische Spelen te houden, die uiteindelijk naar Lake Placid, New York ging. Helaas was januari 1932 de heetste in de hele staat voor de laatste 147 jaar. Dit dwingde de organisatoren om kunstmatige sneeuw en ijs te gebruiken, die de atleten ontevreden maakten.

In hetzelfde jaar hielden de Verenigde Staten de zomerOlympische Spelen, deze keer in Los Angeles. Tijdens deze wedstrijden werden nationale volkslieden voor de eerste keer ter ere van de winnaars verricht en een andere eigenaardigheid was dat het hier was dat de traditie van de nederzetting van de deelnemers aan de spellen in het Olympisch Dorp geboren was, die tot nu toe nog niet is gebroken.

De Olympische Winterspelen in Squaw Valley in 1960 waswordt gekenmerkt door het feit dat Sovjet-atleten voor het eerst deelnamen aan spellen op Amerikaanse bodem, en het zeer succesvol hebben gedaan, buiten concurrentie zijn geweest in een niet-officieel teamevenement. Het is nieuwsgierig dat de directeur van de openingsceremonie van deze spellen Walt Disney zelf was.

In 1980 keerden de Winter Olympische Spelen terug naarLake Placid. Spelletjes geslaagd zonder enige sensaties en verrassingen, en de overwinning werd gewonnen door het DDR-team, voor het Sovjet-nationale team. Al met al werden vertegenwoordigers van negentien landen de eigenaars van Olympische medailles.

Binnen vier jaar keerden de staten terug naar de zomerDe Olympische Spelen, deze keer in Los Angeles. De wedstrijd werd ontsierd door het feit dat de leiding van de Sovjet-Unie, werd besloten om de Olympische Spelen te negeren, in reactie op de Amerikaanse boycot van de Olympische Spelen van 1980 in Moskou.

1996 Olympische Zomerspelen in Atlantavoor het eerst vragen gesteld over de organisatoren van de spelen serieuze benadering van security events: tijdens de spelen, dicht bij de belangrijkste perscentrum, werd aangedreven door een explosief waren getroffen. De wedstrijden bleven maar het werd een geweldige les voor de toekomstige organisatoren van de Olympische Spelen en het Internationaal Olympisch Comité.

De laatste tot op heden is de Olympische Spelen, diewerd gehouden in de VS, de Olympische Winterspelen in Salt Lake City werden in 2002 en ze werden voor het eerst gemarkeerd door een groot aantal schandalen van allerlei aard. Doping en scheidsrechter kwamen naar voren, waardoor de prestaties van atleten in de schaduw van deze gebeurtenissen werden gelaten.