Raad 1: Olympische Zomerspelen in 1980 in Moskou
Raad 1: Olympische Zomerspelen in 1980 in Moskou
Zomer Olympische Spelen, gehouden in Moskou in1980, zijn op een of andere manier legendarisch geworden. Ze werden onthouden door de inwoners van ons land en bleven in de geschiedenis van wereldcompetities als een van de meest controversiële Olympische Spelen.
De geschiedenis van deze spellen met de internationaleschandaal. Amerikaanse president Jimmy Carter heeft gevraagd om een boycot van de Olympische Spelen in de Sovjet-Unie. Dit beroep werd een teken van protest tegen de binnenkomst van Sovjet-troepen in Afghanistan. Er was een dubbelzinnige reactie. Ongeveer vijftig landen ondersteunen het idee en sturen hun teams niet naar Moskou. Onder hen - de PRC, Japan, Duitsland. De IOC-president Juan Antonio Samaranch was echter ervan overtuigd dat de sport politiek zou moeten zijn. Samaranch slaagde erin om veel landen te overtuigen om niet op de boycot te reageren. Atleten die naar de Spelen zijn gekomen, ondanks een verbod van de regering, waren onder de Olympische flagom.K begin van de Olympische Spelen in Moskou waren gereconstrueerde voornaamste sportfaciliteiten van de stad in het Luzhniki Stadion en Krylatskoye, evenals nieuwe faciliteiten worden gebouwd. Het olympische dorp was gelegen in het zuidwesten van Moskou. Met het oog op de juiste indruk op de gasten van het kapitaal, de stad ontdaan van anti-sociale elementen, de haven landschap (daklozen, vrouwen van lichte zeden, dissidenten) - zij zijn verdreven meer dan 101 kilometer. planken vol met goederen, waarvan vele de Sovjet-mensen nooit had gezien - nadat het tekort wordt gekeken vooral effektno.Iz de boycot aantal deelnemende landen werd teruggebracht tot 80. Ze streden om awards in 21 sport van 19 juli - 3 augustus. En ondanks de problemen, werd in de zomerspelen in 1980 veel records geplaatst - 36, dit is meer dan in eerdere spellen. En een van de Russische atleten op de resultaten van de performance was in het Guinness Book of Records. Alexander Dityatin werd erkend als de enige gimnast die in een aantal spellen medaljes won in alle 8 gymnastic disciplines. Tijdens de wedstrijd kregen vertegenwoordigers van 25 nationale teams gouden medailles. En meer dan de helft van alle "goud" werd gewonnen door Sovjet-atleten (80 medailles) en vertegenwoordigers van de DDR. De eerste plaats in de Olympische 80 gerangschikt team van de Sovjet-Unie, de tweede - de Duitse Democratische Republiek, de derde - Bolgariya.Nesomnennyh succes was de keuze van het symbool van de Spelen. De Olympische beer, of Mikhail Potapych Toptygin, werd gecreëerd door de kinderillustrator Viktor Chizhikov. De scène van de sluiting van de Zomer-Olympische Spelen is nog steeds aanraken voor veel toeschouwers en deelnemers. Na de Spelen kregen de Sovjet-autoriteiten voorstellen om een symbool van de Olympische Spelen te kopen. Maar ze besloten niet een groot stuk speelgoed te verkopen, maar laten ze hun leeftijd in het magazijn uitleven.
Tip 2: Hoe de Olympische Spelen van 1980 in Moskou werden gehouden
Olympische Spelen in Moskou in 1980 - een van de helderste in de Russische geschiedenis. Het land bereikte het voor zes jaar. En ondanks de boycot die door de VS en sommige andere landen is verklaard, werden deze spellen een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de internationale Olympische beweging.
In 1980 Van 19 juli tot 3 augustus organiseerde Moskou de Olympische Zomer van de Zomer (Spelen van de Olympische Spelen XXII). Voor de eerste keer vonden de Olympische Spelen plaats in een socialistisch land, de Sovjet-Unie en ook voor het eerst in Oost-Europa. Meer dan 50 landen hebben in 1979 een boycot van games aangekondigd door de invoering van Sovjet-troepen in Afghanistan in Afghanistan. Maar sommige atleten uit deze landen kwamen onder de Olympische vlag onder de indruk. In de jaren 1975-1980. voorbereidingen waren aan de gang voor de Olympische Spelen, waarin ongeveer twintig sport- en andere structuren werden gebouwd en gereconstrueerd. Dit is het Centraal Lenin Stadion, het Olympische Sportcomplex, Sheremetyevo-2 Luchthaven, het Leningrad Kirov Stadion, enz. In totaal werden 75 objecten speciaal geconstrueerd. Aan de vooravond van de spellen voor propaganda, olympische loterijen, de publicatie van sportliteratuur, de productie van souvenirs, posters en postzegels werden op het grondgebied van de Sovjet-Unie georganiseerd. De Olympische Teddybeer, gemaakt door de kinderillustrator Viktor Chizhikov, werd een mascotte en een symbool van de Olympische Spelen van 1980. 21 sporten namen mee aan de wedstrijd, 203 sets van prijzen werden gespeeld. Het grootste aantal prijzen - 114, werd gespeeld in atletiek, en 78 - in zwemmen. Atleten uit 80 landen namen deel aan de spellen. Sommige landen hebben voor het eerst in de geschiedenis deelgenomen, waaronder Mozambique, Jordanië, Laos, Botswana, Angola, Seychellen. 46 wereld-, 39 Europese en 74 Olympische platen werden opgericht. Bijvoorbeeld, de Sovjet-schutter Melentiev plaatste een record voor schieten, zwemmer Vladimir Salnikov - zwemmen, Alexander Dityatin - in gymnastiek. De meest senior deelnemer was de Bulgaarse jachtman Krastev (70 jaar), en de jongste is de zwemmer van Angola Jorge Lim (13 jaar oud). In totaal hebben de atleten van de Sovjet-Unie en de DDR meer dan de helft van alle gouden medailles gewonnen - respectievelijk 80 en 47.
Tip 3: Wat is berucht voor de Olympische Spelen van Moskou in 1980
De XXII Zomer Olympische Spelen werden gehouden in Moskou vanaf19 juli tot 3 augustus 1980. Tijdens deze tijd werden 36 wereld- en 74 Olympische platen opgericht, maar de Olympische Spelen van Moskou werden niet alleen onthouden voor sportieve prestaties.
De Olympische Spelen van 1980 waren uniek, niet alleen voorUSSR, maar voor de hele wereld - voor het eerst werden de Olympische Spelen gehouden in een socialistisch land. Ter ere van deze gebeurtenis opende de Sovjet-Unie haar deuren voor buitenlandse burgers, maar niet iedereen kon komen. Op 20 januari 1980 maakte de Amerikaanse president Jimmy Carter een boycot bekend van de Olympische Spelen in Moskou en riep hij andere landen op. De reden voor de boycot was de toegang van Sovjet-troepen in Afghanistan. Deze stap werd grotendeels gedicteerd door Carter's wens om zijn stemmen op de vooravond van de verkiezingen te voegen: veel Amerikaanse burgers beschuldigen de president van buitensporig liberalisme tegenover de Sovjetunie. Nog 63 staten reageerden op de oproep tot een boycot van de Olympische Spelen in Moskou, waaronder Canada, Duitsland, Japan en Oostenrijk. De situatie werd verergerd door de politieke oppositie tussen de landen van het Warschaupact en de NAVO-landen. In de VS verwachtte ze dat de afwezigheid van atleten uit de toonaangevende landen van het Westen en China onder de deelnemers aan de Olympische Spelen de Moskouspelen een tweede klas evenement zou maken. Drie dagen voor de opening van de Olympische Spelen, de toenmalige voorzitter van het Internationaal Olympisch Comite Juan Antonio Samaranch gesprekken gevoerd en drong er bij Italië, het Verenigd Koninkrijk, Spanje om hun atleten naar de Olympische Spelen te sturen in Moskou. Van de vele landen die deelnemen aan de boycot, bijvoorbeeld uit Frankrijk, Groot-Brittannië, Griekenland, kwamen atleten individueel en onder Olympische vlaggen. Ondanks alle inspanningen, de Spelen in de Sovjet-Unie had het kleinste aantal deelnemers, te beginnen met de Olympische Spelen van 1956 gehouden op de Olympische Spelen Melburne.XXII jaar bewees eens te meer dat de Olympische Spelen - het is niet alleen sport, maar ook een politieke strijd tussen de twee landen. Helaas hebben tientallen atleten uit verschillende landen van de wereld, die droomden van het optreden in de Olympische Spelen, aan deze strijd te lijden, maar hun sportprestaties niet kunnen aantonen. Viervoudig Olympisch gouden medaillewinnaar Lisa Leslie commentaar: "Politici uit Washington brak het lot van vele grote atleten. Sommigen nog spijt over verloren vier jaar van het leven, terwijl anderen geloven zijn medaille is niet helemaal volwaardige" Later, zoals verwacht, verklaarde de Sovjetunie en zijn bondgenoten een boycot van de Olympische Spelen van 1984, die in de Verenigde Staten werd gehouden. Deze beslissing beïnvloedde het lot van veel Sovjet-atleten en al snel verloor het Sovjet-team zijn leidende positie.
