LovesTheTeam.com

instructie

1

Kinderinfecties zijn een besmettelijke groepziekten die het meest voorkomen in de leeftijdsgroep van de kinderen. Ze worden overgedragen door druppeltjes in de lucht en worden epidemisch verspreid. Traditioneel zijn kinderziekten rubella, mazelen, waterpokken, difterie, kinkhoest, parotitis, roodvonk, pneumokokkeninfectie, poliomyelitis en hemofilie-infectie. Dit omvat infectieuze mononucleosis, meningokokkeninfectie, acute respiratoire en intestinale infecties, hepatitis A.

2

Waarom worden deze ziekten zo gemakkelijk overgedragen vanhet ene kind naar het andere? Omdat tijdens het praten de patiënt ze voor een lange afstand van zichzelf kan wegspuiten. Houd er rekening mee dat kinderen dezelfde items voor dagelijks gebruik, speelgoed, meubels, gebruiksvoorwerpen, enz. Gebruiken. Bovendien zijn de meeste virussen stabiel in de externe omgeving. Dat is de reden waarom kinderinfecties worden gekenmerkt door het veelvuldig voorkomen van collectieve uitbraken. Besmettelijke ziekten bij kinderen komen in verschillende perioden voor: incubatie, prodromaal, de periode van de hoogte van de ziekte en de periode van herstel.

3

De incubatietijd begint vanaf het moment van contactuw kind met de bron van infectie en vóór het verschijnen van zijn eerste symptomen. Tijdens de baby is in quarantaine. quarantaine wordt bepaald op basis van de maximale incubatietijd van de ziekte. Dus de kortste termijn tegen difterie: 1 uur tot 10 dagen, en de langste van de hepatitis A: 7-45 dagen. Met de komst van de eerste grief van uw baby komt op de tweede - een prodromale periode van de ziekte. Let op de stijging van de temperatuur heeft het uiterlijk van zwakte, hoofdpijn, koude rillingen, zweten, vermoeidheid, slaperigheid, verlies van eetlust, en anderen. In de meeste gevallen, de lichaamstemperatuur stijgt tot 38 ° C aan het einde van de eerste-tweede dag van de ziekte.

4

Tijdens het hoogtepunt van de ziekte, kenmerkendvoor deze specifieke infectie-symptomen bij kinderen. Kinkhoest wordt gekenmerkt door een specifieke droge en paroxismale hoest. Bij epidemische parotitis (bof) worden parotis, submaxillaire en sublinguale speekselklieren ontstoken. Het kind kan bij u klagen over hun pijn en droge mond. Difterie veroorzaakt een specifieke schade aan de oropharynx: een toename en zwelling van de amandelen en de indruk van een grijzige aanval op hen. Bij hepatitis A worden de ogen geel, urine donkerder en ontlasting verkleurt. Poliomyelitis beïnvloedt het centrale zenuwstelsel.

5

Veel kinderinfecties gaan gepaard met het uiterlijk vanop het lichaam van de uitslag en ontsteking van de lymfeklieren. In het laatste stadium van herstel vervagen alle symptomen van infectie, herstellen de aangetaste organen hun functies en wordt het immuunsysteem gevormd. De minimale periode van reconvalescentie is 3 maanden, de langste - een jaar of langer. Bij de eerste vermoedens van een infectie moet u het kind dringend aan de arts laten zien, omdat veel van deze ziekten de ontwikkeling van ernstige complicaties kunnen veroorzaken. In het bijzonder kunnen infecties door meningokokken en roodvonk een infectieus-toxische shock veroorzaken. Bij kinkhoest is het risico van plotseling stoppen met ademen groot, en bij difterie lijkt het op echte kroep. Alle darminfecties zijn beladen met uitdroging, en rubella, mazelen en waterpokken verslaan van de hersenen.

De opkomst van nieuwe ziekten overgedragen door seksueledoor en bestand tegen de standaardbehandeling van micro-organismen, dwingt artsen en apothekers om nieuwe medicijnen en regimes te zoeken en te ontwikkelen. Een van de "nieuwe" geneesmiddelen is betadine.

Betadine is een lokaal antisepticumgebaseerd povidon-jodium en PVP (polyvinylpyrrolidon), gebruikt als de drager van de werkzame stof. Het effect van het medicijn is gebaseerd op de eigenschappen van jodium, dat een goede antiseptische werking heeft tegen Gram-positieve en Gram-negatieve bacteriën, evenals schimmels, virussen en bacteriën.

Aanzienlijk verschil betadina van de gebruikelijkejodium-bevattende preparaten bestaan ​​in het mechanisme van zijn werking. Jodium in het preparaat wordt langzaam afgegeven en irriteert de slijmvliezen en de huid niet, maar wanneer het in contact komt met eiwitstructuren van bacteriën, vormt het iodaminen, waardoor micro-organismen de dood krijgen.

In vergelijkende onderzoeken met antiseptica, betadinebleek effectiever te zijn, zelfs bij hoge verdunning (1/256). Het bleek ook zeer effectief tegen de virussen van herpes, poliomyelitis, influenza, adenovirus en anderen.

Indicaties voor het gebruik van zetpillen

• acute, subacute en chronische vaginitis;
• herpes genitaal; infectieziekten (trichomoniasis, candidiasis); dysbacteriose van de vagina (bakvaginosis).

Gebruik van betadine

Betadine zetpillen zijn bedoeld voor inbrenging in de vagina na de voorlopige hygiënische behandeling. De veelvoud van de introductie van kaarsen en hun aantal hangt af van de metingen.

• Acute vaginitis - tweemaal per dag voor 1 zetpil. De loop van de behandeling is 7 dagen.
• Bij chronische of subacute vaginitis werd het gebruik van betadine 1 maal per dag aanbevolen voor 1 zetpil. Cursus - 14 dagen.
• Met trichomoniasis wordt betadine voorgeschreven in complexe therapie.

Contra-indicaties voor het gebruik van zetpillen:

• pathologieën van de schildklier, vergezeld van hyperthyreoïdie;
• leeftijd tot 8 jaar; Duhring's dermatitis;
• gevoeligheid voor de componenten van het geneesmiddel, waaronder jodium.

Symptomen van de ziekte

Deze toestand kan 4-5 dagen duren. De patiënt, die eerder was gevaccineerd, kan verdere ontwikkeling van de ziekte niet voorkomen.

Behandeling van poliomyelitis

Over het algemeen ondersteunen artsen alleen het immuunsysteem, zodat ze de ziekte zelf kan overwinnen.