LovesTheTeam.com

Onderzoekers hebben verschillende bronnen geïdentificeerd, vanWelke Pushkin trok inspiratie en zocht naar verhalen voor zijn sprookjes. Het is bekend dat de schrijver veel tijd besteedde aan het verzamelen van historische informatie en werken in archieven. Deze materialen weerspiegelen niet alleen het leven van de nationale geschiedenis, koningen en generaals, maar waardevolle informatie over het leven van eenvoudige Russische volk bevatten ook. Veel van de gegevens gevonden in het historische beschrijvingen Pushkin's zijn terug te vinden in sprookjes syuzhetah.Vo leven in het dorp St. Michael Pushkin heeft herhaaldelijk deelgenomen aan nationale feestdagen, tijd doorbrengen in de beurzen, vermengd met de menigte van gewone mensen. Hier kon hij luisteren naar volksliedjes en sprookjes, die de verarmde blinde mensen doorgingen aan luisteraars. Apt zinnen, heldere beelden en nauwkeurige vergelijkingen zonk in de ziel van een schrijver, en werd de basis gelegd voor toekomstige proizvedeniy.V kindertijd en jeugd Poesjkin was erg gehecht aan zijn nanny - Arina Rodionovna. Als een eenvoudige serf boerenvrouw, vertelde de verpleegster vaak verhalen aan Alexander, die zij veel kende. 'S avonds uitgegeven luisteren naar volksverhalen uitgevoerd door Arina Rodionovna, beschouwde Pushkin de grootste beloning. 'Wat een genot van deze verhalen! Elk is een gedicht! "- schreef hij later. In latere jaren als schrijver wordt vaak gevraagd de verpleegkundige vertelde hem het individu istorii.Znamenitye fantastische verhalen, doordrenkt met de Russische nationale geest, Pushkin schreef het grootste deel van zijn creatieve leven, tot 1834. Literatuurwetenschappers verkiezen deze werken in twee groepen te verdelen. Vroege verhalen werden tot 1825 door de auteur geschreven. Later, waaruit lezers net geleerd van de priester en zijn werknemer Balda, van Tsaar Saltan, van de Visser en de Vis, De gouden haan, hebben betrekking op een meer volwassen periode van creativiteit Pushkina.Issledovateli en critici het erover eens dat de vroegste gedichten van Poesjkin niet geweldig weerspiegelen de echte mensen van de schrijver's creativiteit, kenmerkend voor de volwassen periode van zijn literaire activiteit. Het is moeilijk tekenen te vinden om de ambities en belangen van de mensen uit te drukken. Het werk aan de eerste sprookjes, de auteur alleen getracht om bewust te leren en kwalitatief herwerken individuele technieken van orale creativiteit Russische naroda.No en de vroege periode van de werken van Poesjkin sprookjes gezocht zo ver mogelijk naar een aantal elementen van volksverhalen, karakteristieke toespraak patronen, sprookjesachtige motieven, namen personages gebruiken. In precies dezelfde manier aan het begin van de negentiende eeuw bouwden hun prachtige gedicht en andere Russische meesters slova.Posle 1825 Pushkin verandert geleidelijk aan realisme in zijn werk. Hij streeft naar dichter bij het volk, om zijn idealen, dromen en seculiere hoop te begrijpen. Stap voor stap, een paar keer corrigeren van de tekst lay-out en meedogenloos vervangen van een aantal afbeeldingen op de andere oefende hij zijn toekomstige verhaallijnen verhalen. In dit geval is de schrijver probeerde de brandende maatschappelijke kwesties aan te raken, niet te vergeten de morele idealen van het gewone volk. Het resultaat van deze depressies in de volkskunst begon enkele verhalen van Poesjkin, opgenomen in het "gouden fonds" van de Russische en de wereldliteratuur.

Al meer dan een eeuw zijn de werken van AlexanderPushkin studeerde in het Russisch (en niet alleen), scholen en universiteiten, wordt hij beschouwd als de grondlegger van de Russische literaire taal, schrijver, briljant bezit epistolaire genre, geïnspireerd onderzoeker van de Russische geschiedenis. Big is te zien op een afstand, en werd de afstand in de tijd die u toelaat om op te merken en te waarderen dat heel anders waargenomen door vertegenwoordigers van de 19 e eeuw, voor ons, de afstammelingen van tijdgenoten van de dichter, deze afstand. Pushkin ten tijde van zijn leven was en waardeerde, en rijdt met dezelfde ijver. Sommige bewonderd, anderen de schuld geven, roddel, gras en uiteindelijk tot de dichter van het duel, dat hem het leven kostte gebracht. Beter, harder, mooier en meedogenloze van alle in die noodlottige dagen dat de Petersburg geschud nieuws van de dood van Poesjkin, erover zei, weinig mensen toen bekend Lieutenant Mikhail Lermontov: "Hij de dichter stierf - Slave eer PAL, belasterd gerucht, met lood in zijn borst, en! dorst naar wraak, gebogen trots hoofd! "

Kroondormen bekroond met lauriers

Tot mijn grote spijt, Alexander Sergeevichhet was nodig om de dood te accepteren (en blijkbaar begreep hij het helemaal dat het de tragische finale was die hem op een onbereikbare hoogte zou opheffen), zodat hij gewaardeerd zou worden. Geen poëtische lijn, geen meesterwerk zou kunnen doen wat het martelaarschap deed: het was zij die geniaal dwingde te zien in een man die door vele tijdgenoten als een niet te succesvol ritme werd gezien. Slechts weinig mensen konden zien en begrijpen welke waarde Pushkin voor Rusland heeft. Een van hen was Vasily Andreevich Zhukovsky, een verstandige en lichte poetskenner die eens de jonge Alexander met zijn portret met de opschrift heeft voorgesteld: "Aan de winnaar-leerling van de verslaarde leraar".

De slimste man van Rusland

Hoe behandelde Alexander Sergeevich zichzelf? Hij was expressief, gehaast in taal, een slimme en sarcastische jonge man, die voor zichzelf de meest complexe creatieve taken had gesteld. Een van deze pieken was het drama "Boris Godunov", die niet alleen belichaamt de geest van een verre tijdperk, maar werd met opmerkelijke poëtische en psychologische nauwkeurigheid geschreven. Het invullen en herlezen zijn creatie, de dichter was onder de indruk van wat werd ontworpen om te maken, en zei van zichzelf: "Ach ja Pushkin, jawel de zoon van een teef" Deze uitdrukking wordt bewaard in een van de brieven van de dichter, die altijd gemakkelijk zijn ingeschreven, op zijn gemak, maar in zichzelf verborgen hetzelfde poëtische cadeau dat alles verlicht dat uit Pushkin's pen kwam. Wanneer de gouden eeuw van de Russische poëzie vervangen (literaire tijdperk, dat deel uitmaakte van Alexander) kwam eeuw zilver, terwijl Balmont, Gumilev, Voloshin, Anna Achmatova, Majakovski, de beste lijn "umneyshemu man Rusland" gewijd aan de briljante Marina Tsvetajeva - en in een proza ​​meesterwerk " mijn Poesjkin "en in vers:" Beach gendarmes, god van studenten, Bile echtgenoten verrukking vrouwen ... "en hij Alexander, toen hij was nog steeds een zeer jonge man, schrijf de grafschrift zelf, in de hoop om een ​​lange levensduur, die, helaas, niet heeft plaatsgevonden wonen: "Hier Pushkin n Greben; Hij was een jonge muze, met liefde, luiheid bracht een gelukkige leeftijd, gij niet goed, echter, was de ziel Nou, golly, mijn goede man. "