Tip 1: Hoe te ontsnappen aan straf

Cultuur en Samenleving

Tip 1: Hoe te ontsnappen aan straf

We begaan allemaal wangedrag in het leven, waardoorwe lijden aan onszelf en we leveren moeilijkheden aan anderen. Dostojewski creëerde een heel boek waarin hij de misdaad en de straf van een jonge student beschreef. Als je angst niet toelaat om je ziel te vangen, kun je in veel gevallen de gevolgen van de fout elimineren en van het mogelijke afkomen straf.

instructie

Herken je schuldgevoel. Doe het zelf voor jezelf. Als je een gelovige bent, geef schuld aan God. Het is belangrijk om te kalmeren en geen excuses te zoeken. Wat er is gebeurd, is al in het verleden. Je hoeft je hele leven niet dood te maken. Het is beter om na te denken over welke conclusies dit in de toekomst zullen voorkomen. We moeten opstaan en verder gaan. In het leven, meer voordelen van een man die probeert te bouwen, niet zelfvernietiging.

Corrigeer alles wat mogelijk is. Jouw actie of niet-handelen heeft bepaalde consequenties met zich mee gebracht. Denk na over wat u onmiddellijk kunt oplossen. De kop brak - ga en koop een nieuwe. Geen geld - schrijf een briefje aan de bekerhouder dat je het een beetje later gaat kopen. Het belangrijkste is dat je meteen een nieuw leven begint te bouwen.

Maak een lijst van wat je hebt opgelost. Voeg punten toe die niet weten hoe dit te verhelpen. De lijst is erg belangrijk. Als je ernaar kijkt, krijg je vertrouwen in je mogelijkheden. Niet alle gevolgen die u zelf kunt elimineren. Er kan helemaal niets worden opgelost. Voer al deze punten in een apart gedeelte van uw lijst in, met de nodige uitleg.

Laat de lijst zien aan iemand die je kan straffen. Dit is de moeilijkste stap. Maar je hebt al zo veel gedaan dat je nergens heen kunt. Wees vastberaden. In het leven worden mensen vaak vergeven voor het herkennen van schuldgevoelens en beginnen ze te verbeteren. Je hebt alles al gedaan, stop nu niet.

Tip 2: Waarom verlaten velen de scène van een ongeluk?

Volgens de statistieken van de Staatsveiligheidsinspectie in 2013 is het nummerchauffeurs die de scène verlieten, sterk toegenomen. In toenemende mate verbergen vrouwelijke bestuurders zich na een ongeval. De reden hiervoor is de schok van de dader.

Wegvervoer is al lang noodzakelijk gewordenmiddelen van vervoer en een bron van voortdurende stress voor zowel voetgangers en chauffeurs. Verkeer conflicten worden steeds meer gekenmerkt door een cynische wreedheid, brutaliteit, en, helaas, de onverantwoordelijkheid van de gewraakte onlangs in het nieuws voortdurend nieuwe meldingen van bestuurders, verbergen van de plaats van het ongeval storony.V, viel uit zonder de hulp van de getroffen mensen door hun eigen schuld. Wat drijft de bestuurder van de ontploffing site, die het slachtoffer veroorzaakt ter dood te veroordelen?

Chauffeurs ervaren schokken, angst en schuldgevoelens

Naar de mening van praktiserende psychologen, dezeemoties en gevoelens moedigen de meeste bestuurders aan om de plaats van de verkeersongevallen die ze hebben begaan te verlaten. De schok van wat er gebeurd is, is zo sterk dat in de psyche worden geactiveerd samozaschity.Mozg mechanismen simpelweg weigert te accepteren wat er gebeurd als een feit, gaat voorbij aan de realiteit dat de persoon niet wordt verpletterd door sterke schokken, vooral als lyudi.Chasto geleden of gestorven als gevolg van de bestuurder van de buitenkant ziet eruit als onverschilligheid of wreedheid. Maar mensen die stilletjes kunnen doden, in feite een beetje. Beschuldigd bestuurder voelt zich een sterk gevoel van schuld vermengd met angst, gelooft hij niet dat het incident gebeurde nim.Cheloveku denk dat als hij ging, alles wat er gebeurd zou een gewoon ongeval, waarbij anders de schuld iemand te zijn, en dat hij niets te maken had geen relatie. Het besef komt pas veel later, wanneer de bestuurder is nu in staat om te accepteren wat er is gebeurd en neem otvetstvennost.Psihologi werknemers en verkeerspolitie gaan of bestuurders aansprakelijk voor ongevallen, gedragen zich anders. Iemand stopt en geeft hulp. Iemand verbergt zich en hoopt dat ze hem zullen pakken en straffen. Helaas zijn er mensen die hopen om straf te ontlopen, zelfs na het realiseren van de tragedie.

Chauffeurs hopen de verantwoordelijkheid te ontlopen

Het belangrijkste motief van de bestuurder die probeertVermijd verantwoordelijkheid voor letsel of de dood van mensen, is het instinct van zelfbehoud. Hij wil zichzelf redden, alles doen om het leven hetzelfde te maken als voorheen.Een sterke angst voor een rechtbank, gevangenis en censuur van de samenleving dwingt een persoon zich te verstoppen of te proberen op alle mogelijke manieren straf te ontlopen. Zulke mensen lijden weinig aan de gewonden en proberen in de regel niet te denken, maar de menselijke psyche is zo ingericht dat het geweten vroeg of laat begint te herinneren aan de gepleegde of bewuste problemen of ziektes. Dus zelfs het vermijden van een snelle straf automobilist zal hem ontmoeten op een of andere wending van zijn eigen levensweg.