Raad 1: Wat is totalitaire democratie

Cultuur en Samenleving

Raad 1: Wat is totalitaire democratie

Totalitaire democratie wordt ook imitatie genoemddemocratie, want onder dit politieke regime wordt de macht van het volk alleen maar verklaard, maar in de praktijk nemen gewone burgers niet deel aan de regering of nemen ze er minimaal aan deel.

Totalitarisme en zijn tekens

Totalitaire democratie is een van de vormentotalitarisme, maar blijkbaar behouden zij de kenmerken van een democratisch systeem: de omzet van het staatshoofd, gekozen organen, algemeen kiesrecht en t.d.Totalitarizm - een dergelijk systeem van de overheid dat de oprichting van de totale controle over alle aspecten van de samenleving als geheel en elke persoon impliceert bijzonder. De staat regelt de levenskracht van alle leden van de samenleving, volledig ontkennen ze het recht op onafhankelijkheid, niet alleen in actie, maar ook myslyah.Osnovnye tekenen van totalitarisme: het bestaan van een enkele staat ideologie, die alle inwoners van het land moet steunen; strikte censuur; staatscontrole van de massamedia; relaties in het land zijn gebaseerd op de volgende positie: "Alleen wat door de autoriteiten wordt erkend, is toegestaan, al het andere is verboden"; Controle door de politie over de hele samenleving wordt uitgevoerd om andersdenkenden te identificeren; bureaucratie in alle gebieden zhizni.Pri totalitarisme daadwerkelijk gewist de grens tussen de staat en de samenleving, want alles wordt gecontroleerd en sterk gereguleerd. Het persoonlijke leven is zeer beperkt.

Totalitaire democratisering in de geschiedenis

De redenen voor de vorming van de totalitaire democratie eerderzijn nog steeds discutabel. Dergelijke systemen worden in de regel gevormd na de abrupte instelling van democratie in landen met een autoritair of totalitair regime: politieke onrust, revolutie, enz. Meestal is de bevolking in deze gevallen nog steeds niet politiek competent, wat vaak wordt misbruikt door mensen die aan de macht komen. Ondanks het feit dat de autoriteiten een populaire stem kiezen, zijn de resultaten van deze verkiezingen altijd vooraf voorspelbaar. En deze stabiliteit wordt grotendeels geboden, niet door directe fraude. De administratieve middelen, de controle over de media, publieke organisaties, de economie en investeringen - dit zijn de instrumenten waarover de heersende elite beschikt met een systeem als de totalitaire democratie. Een duidelijk voorbeeld van een dergelijk politiek systeem in de geschiedenis kan de staatsstructuur van de USSR zijn. Ondanks de proclamatie van de grondwet en de verklaring van universele gelijkheid, werd het land feitelijk geregeerd door de hoogste rangen van de Communistische Partij. Het politieke systeem in de Sovjet-Unie wordt grondig geanalyseerd in het boek van de beroemde Franse filosoof-humanist Raymond Aron "Democratie en totalitarisme".

Tip 2: Wat is bureaucratie?

Bureaucratie is mensen, professioneelomgaan met bestuurskwesties en het uitvoeren van beslissingen van de hoogste autoriteiten. Bij hun activiteiten volgen ze duidelijke regels en procedures. Ook deze term is een managementsysteem gebaseerd op formalisme en administratieve rompslomp.

Voor het eerst verscheen het begrip "bureaucratie" in 1745jaar. De Franse econoom Vincent de Gourne noemde dergelijke functionarissen, die echte macht wegnamen bij de monarch of bij het volk. De Duitse socioloog Max Weber zag integendeel in de bureaucratie het nodige controlesysteem. Hij begreep het rationele werk van de structuren eronder, waarbij elk element het meest effectief werkt. Bureaucratische structuren bestonden zelfs in de oudste staten. Professioneel management onderscheidde zich door het Oude Egypte en het Romeinse Rijk. In Imperial China was er een complexe hiërarchie van functionarissen van verschillende rangen die een enorme macht over hun onderwerpen hadden. In Rusland in de 16e eeuw begonnen gespecialiseerde overheidsinstanties, de zogenaamde 'ordes', naar voren te komen. De hervormingen van Peter I hebben een nieuwe impuls gegeven aan de ontwikkeling van de bureaucratie. Hij verving de erfelijke boyars door professionele functionarissen. De senaat verscheen, het hoogste bureaucratische orgaan. De bureaucratie heeft herhaaldelijk geprobeerd te vernietigen in het tijdperk van burgerlijke revoluties, maar het was niet mogelijk om een systeem van overheid te creëren zonder professionalisering. Daarom worden bureaucratische structuren nog steeds niet alleen behouden, maar ook versterkt als gevolg van de complexiteit van managementprocessen. Bureaucratie is een complex sociaal fenomeen en zijn rol in het democratische systeem is dubbelzinnig. Meestal wordt dit woord in negatieve zin gebruikt. En in de meeste gevallen is dit waar. De bureaucratie onderscheidt zich door inefficiëntie, incompetentie, administratieve rompslomp, manipulatie, angst alleen over het eigen welzijn. Aan de andere kant is iedereen zich bewust van zijn macht als een structuur die de beslissingen van de autoriteiten implementeert. In de bureaucratie zien velen een bedreiging voor een democratische politieke structuur. Het is eigen aan het om een bevoorrechte laag te worden, ver van de belangen van het grootste deel van de bevolking. Dit komt het duidelijkst naar voren in de omstandigheden van het totalitaire regime. Tegelijkertijd is rationele bureaucratie een van de belangrijkste sociale uitvindingen van de beschaving. Geen moderne staat kan zonder een ontwikkeld managementsysteem. Zonder dat zal het sociale leven eenvoudig stoppen. Een onafhankelijke en sterke bureaucratie is noodzakelijk om corruptie in de politiek te voorkomen, om veel democratische procedures te behouden. In het systeem van bestuurlijke relaties kan de plaats van bureaucratie worden gedefinieerd als een tussenvorm tussen de bevolking en de politieke elite. Het verbindt in zijn activiteit deze twee lagen en bevordert de implementatie van richtlijnen. Dit is de noodzakelijke rol in de maatschappij en de staat.

Tip 3: Wat is een industriële revolutie?

Industriële revolutie - een enorme verandering in desociale, economische en politieke leven van het land, die worden veroorzaakt door de overgang van handmatige, fabrieksmatige productiewijze naar grootschalige introductie van machines.

Industriële revolutie begon in Engeland insixties van de achttiende eeuw. De voorwaarde voor deze gebeurtenis was de Engelse bourgeoisrevolutie van de zeventiende eeuw. Het gaf een impuls aan de ontwikkeling van kapitalistische relaties. Bovendien werd tegen die tijd de tegenstelling tussen de groeiende vraag naar consumptiegoederen en het onvermogen om volledig aan deze groeiende behoeften te voldoen alleen maar vergroot door handmatige productie. Vooral deze problemen hadden betrekking op de arbeidsintensieve productie van stoffen, terwijl tegelijkertijd een doorbraak in wetenschap en technologie begint en de verkregen uitvindingen onmiddellijk toepassing vinden in de zaak. Er is een geleidelijke vervanging van de middelen om arbeid te organiseren met mechanische machines. In de jaren zeventig van de achttiende eeuw bijvoorbeeld werden de spinnewielen van "Jenny" wijdverspreid in Engeland. Geleidelijk vormde zich een gat tussen de productie van garen en weefwerk, dat nog tam was. Toen werd in 1785 het weefgetouw uitgevonden en gepatenteerd, en tegen 1801 was de eerste weverij al in het VK aan het werk.De succesvolle mechanisatie van de weefselproductie gaf een impuls aan de ontwikkeling van andere industrieën, bijvoorbeeld verven, drukken. Om met succes goederen te verkopen, begon het mechanische transport zich te ontwikkelen. Tegelijkertijd begon de productie van klein handwerk geleidelijk te vervagen, omdat ze niet konden concurreren met grote machinebedrijven. De industriële revolutie heeft geleid tot de volledige scheiding van industrie en landbouw. Grote industriële centra werden gevormd. Hoe meer machineproductie groeide, des te groter waren de tegenstrijdigheden tussen de verschillende klassen. De maatschappij was verdeeld in de bourgeoisie en het proletariaat en in Rusland begon de industriële revolutie veel later, aan het begin van de negentiende eeuw. De reden hiervoor was lijfeigenschap, omdat de ontwikkeling van kapitalistische relaties een enorm aantal loonarbeiders vereist. De staatsgreep, zoals in Engeland, begon met de productie van stoffen, waarna de rest van de industrie werd getroffen. Na de afschaffing van de lijfeigenschap in 1861, ontwikkelde de industrie zich snel verder. In de jaren tachtig van de negentiende eeuw werd het proletariaat in Rusland eindelijk geconsolideerd als een klasse.

Raad 4: Wat is democratie?

Democratie (uit het Grieks. demokratía, van demo's - mensen en krátos - macht) betekent letterlijk democratie. Dit is een staatssysteem, dat grondwettelijk is vastgelegd, waaronder de burgers van het land het recht hebben om deel te nemen aan haar administratie. Dit recht realiseren zij zich door deelname aan verkiezingen, referenda. Deze definitie kenmerkt ook sociale bewegingen, politieke cursussen en richtingen van sociaal-politieke gedachten.

instructie

Democratie is direct en indirect. In het eerste geval wordt de staat rechtstreeks beheerd door zijn burgers. In de tweede - het land wordt bestuurd door afgevaardigden aan wie de bevolking deze bevoegdheden delegeert. In dit geval vindt het beheer plaats namens de mensen.

Democratie heeft zijn bepalende kenmerken. Het belangrijkste kenmerk van het democratische systeem is de vrijheid van de mens, die wordt verheven tot de rang van de wet. Dwz de werking van enige normatieve handeling en document dat door overheidsinstanties wordt aangenomen, mag deze vrijheid niet beperken, het overtreden.

Democratie impliceert dat de overheid dat niet zou moeten doengeconcentreerd zijn in één hand. Daarom heeft macht verschillende niveaus - regionaal en lokaal. Ze hebben rechtstreeks contact met de bevolking en worden opgeroepen om rekening te houden met hun wensen en ambities in hun activiteiten, om door hen geleid te worden. Elke burger die in een bepaald gebied woont, heeft het recht om directe interactie met overheidsfunctionarissen te bewerkstelligen.

De volledige interactie tussen burgers en autoriteiten is dat nietwordt niet beperkt door religieuze of ideologische opvattingen, noch door nationaliteit. Een democratische samenleving en de staat gaan ervan uit dat alle leden en burgers gelijk zijn. In zo'n land en samenleving krijgt iedereen de vrijheid van meningsuiting en de mogelijkheid om een religieuze, sociale of politieke organisatie te creëren en eraan deel te nemen.

De mensen hebben het recht om hun mening te geven doorreferenda en een vrije keuze van autoriteiten en het staatshoofd. Dit is niet alleen een recht, maar ook een burgerplicht. De deelname van de bevolking, een conglomeraat van mensen met verschillende religieuze opvattingen en verschillende mentaliteiten, stelt alle bevolkingsgroepen in staat hun kans te realiseren om het land te besturen. Hiermee kunt u rekening houden met de meningen en behoeften van alle burgers.

Democratie is de versie van de staatsstructuur waarin consensus kan worden bereikt tussen alle lagen en openbare verenigingen die de staat vertegenwoordigen.

Tip 5: tekenen van totalitarisme als politiek regime

Het begrip 'totalitarisme' in letterlijke zinbetekent "alles", "volledig", "geheel". In elke staat waar dit politieke regime ontstond en ontwikkelde, had het zijn eigen specifieke kenmerken. Voor al zijn veelzijdigheid heeft het totalitaire regime echter een vrij duidelijke reeks elementaire gemeenschappelijke kenmerken die de essentie van deze vorm van bestuur weerspiegelen.

instructie

Totalitarisme is bijna altijd niet legitiem. Het begint nooit in het land na vrije en democratische verkiezingen. De oprichting van totalitarisme gebeurt meestal na staatsgrepen, revoluties, staatsgrepen en machtsovername.

Onder een totalitair regime vindt vervreemding plaatsmensen van het land van macht en autoriteiten. De bevolking kan de staat niet beïnvloeden, waardoor de autoriteiten onbeperkte, ongecontroleerde bevoegdheden voor zichzelf krijgen. Dit leidt tot totale bureaucratisering van alle processen en de ineenstorting van het maatschappelijk middenveld. De autoriteiten beginnen hun regels vast te stellen, niet alleen op het politieke vlak van de samenleving, maar ook in literatuur en kunst. Er is een gewelddadige instelling van moraliteit en moraliteit aangenomen door de staat.

Het totalitarisme draait meestal zijn burgers omin staatshoofden, die hun persoonlijke afhankelijkheid van de staat vestigen, hen dwingen om in het voordeel van het land kosteloos te werken. Dominante methoden van bestuur zijn geweld, terreur en dwang.

Onder een totalitair regime wordt het land gepompteen sfeer van algemene achterdocht en wantrouwen. Opzegging wordt aangemoedigd. Op het niveau van de staat wordt het beeld van een algemene externe of interne vijand gevormd. Het idee dat de staat voortdurend wordt bedreigd, wordt aan de massa voorgesteld. Gaandeweg begint een totalitaire staat te lijken op een belegerd kamp, wat op zijn beurt leidt tot militarisering van de samenleving en de economie.

In totalitaire staat verdwijnt het volledigrechtsstelsel. De toepassing van de huidige wetgevingsbesluiten is niet langer universeel, de autoriteiten beginnen de wetten te gebruiken zoals het wil.

Alle macht onder totalitair regimeconcentreert zich in de handen van de heersende elite en zijn naaste medewerkers. Het principe van scheiding der machten is volledig afwezig. De mensen hebben niet het recht om deel te nemen aan het leven van het land, alle activiteiten van het staatsapparaat zijn bedekt met een halo van mysterie.

In een totalitaire staat, éénPolitieke partij, die praktisch alle sferen van het leven in het land omvat. Een kenmerkend kenmerk van het totalitaire regime is de creatie van de persoonlijkheidscultus van de leider. De vergoddelijking van de liniaal verkrijgt hypertrofische schalen.

Onder een totalitair regime vindt politisering plaatsalle processen die plaatsvinden in de samenleving. De ideologie doordringt alle sferen van het leven van de mensen. Het principe van "verdeel en heers" wordt in praktijk gebracht. De maatschappij is kunstmatig verdeeld in "de eigen" en "de andere". Dientengevolge is er in een totalitaire staat een voortdurende oppositie van sommige sociale groepen tegen anderen.

In een totalitaire staat is er een volledige minachting voor individuele mensenrechten en vrijheden. Elk dissidentie wordt op de meest wrede manier gedwarsboomd. De staat zelf is geïsoleerd van de omringende wereld.

De economie van het totalitaire regime rust opdominantie van staatseigendom en opereert in de modus van een gepland systeem van economisch management. Veel gebruikte methoden van geweld door de staat met betrekking tot particuliere ondernemers.

Raad 6: Wat is liberale democratie

De ontwikkeling van de politieke realiteit in landenWest-Europa en Noord-Amerika bepalen hoe belangrijk het is om de ware betekenis van het fenomeen van de liberale democratie te begrijpen. Elke invloedrijke politieke beweging beweert de principes van democratie te implementeren, maar vaak is de werkelijke activiteit van dergelijke bewegingen ver verwijderd van de ware doelen van de democratie.

Historisch essay

Liberale democratie is een begrip, zo vaakgebruikt in onze tijd en daarom al bekend werd, ooit was een ondenkbaar en onmogelijk fenomeen. En het hangt alleen samen met het feit dat tot halverwege de negentiende eeuw de ideeën van liberalisme en democratie in zekere tegenspraak waren met elkaar. De fundamentele discrepantie ging op de lijn van het bepalen van het voorwerp van bescherming van politieke rechten. De liberalen streefden naar gelijke rechten, niet naar alle burgers, maar vooral naar de klasse van eigenaars en de aristocratie. Een persoon die bezit bezit, is het fundament van een samenleving die moet worden beschermd tegen de willekeur van de vorst. Ideologen van democratische deprivatie van de arme kieswetgeving werden gezien als een vorm van slavernij. Democratie is de vorming van macht op basis van de wil van de meerderheid, het hele volk. In 1835 werd het werk Democracy in America van Alexis de Tocqueville gepubliceerd. Het model van de liberale democratie dat hij presenteerde, toonde de mogelijkheid om een samenleving te bouwen waarin persoonlijke vrijheid, privébezit en democratie naast elkaar konden bestaan.

De belangrijkste kenmerken van liberale democratie

Liberale democratie is een vorm vansociaal-politieke structuur, waarin een representatieve democratie de basis vormt voor een rechtsstaat. Met zo'n democratisch model onderscheidt een persoon zich van de samenleving en de staat, en de belangrijkste focus ligt op het creëren van garanties voor individuele vrijheid die elke machtsonderdrukking door het individu kan voorkomen. Het doel van liberale democratie is gelijke verstrekking van elke burger met het recht op vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vergadering, vrijheid van godsdienst, privébezit en persoonlijke onschendbaarheid. Dit politieke systeem, dat de rechtsstaat, de scheiding der machten, de bescherming van de fundamentele vrijheden erkent, impliceert noodzakelijkerwijs het bestaan van een "open samenleving". "Open samenleving" wordt gekenmerkt door tolerantie en pluralisme, het maakt het mogelijk naast elkaar bestaan van verschillende sociaal-politieke opvattingen. Periodiek gehouden verkiezingen stellen elk van de bestaande groepen in staat om aan de macht te komen. Kenmerkend voor liberale democratie, met de nadruk op keuzevrijheid, is het feit dat de politieke machtsgroep niet verplicht is om alle aspecten van de ideologie van het liberalisme te delen. Maar ongeacht de ideologische opvattingen van de groep, blijft het beginsel van de rechtsstaat ongewijzigd.