LovesTheTeam.com

Het kind verwerft geleidelijk aan onafhankelijkheid

De taak van de adolescentie isscheiding van ouders. Met de normale ontwikkeling van de relatie tussen het kind en zijn ouders is de tieneropstand minder acuut. Maar als voordat die ouders elke stap van hun kind zouden bekijken, de puberale rel heel fel zal zijn. Daarom moeten ouders nadenken over de vraag of ze hun kind voldoende vrijheid geven, lang voordat ze de adolescentie bereiken. Het is de moeite waard om te beginnen vanaf het moment dat de baby leert kruipen. Neem voor uzelf de regel: veiligheid van kinderen is uw directe taak. Maar het moet niet worden verboden om het te verstrekken. Het lijkt erop, welke gevolgen zal dit hebben voor een tiener in de toekomst? De consequenties zijn het meest direct: vanaf het begin wen je eraan om je kind zoveel mogelijk vrijheid te geven, in plaats van zijn leven te managen. Je kunt een 7 maanden oude baby vrij door de kamer laten kruipen, omdat ze gevaarlijke voorwerpen uit het bereik van zijn bereik hebben verwijderd. Op dezelfde manier als bij een tiener: je bent vrij om hem met vrienden uit te laten gaan, omdat je een afspraak hebt om hem op een bepaald moment te bereiken.

Luister altijd naar wat uw kind u vertelt.

Je kunt zelf gemakkelijk over het hoofd zien waar je te ver gaatblijf bij hun zorg. Maar uw kind zal het voelen en het u vertellen. Het is niet nodig om de positie van een autoritaire ouder in dergelijke gesprekken te nemen: "Ik zei dat het onmogelijk is, het betekent dat je het niet kunt!" Communiceer met uw kind op gelijke voet, overweeg zijn wensen. Het is altijd mogelijk om zijn aanspraken op onafhankelijkheid te bespreken en een aanvaardbaar compromis te vinden. Hoe meer je op het kind drukt, hoe meer weerstand je krijgt. Misschien is een van uw toestemming op zichzelf niet zo belangrijk, maar het principe wordt belangrijk - niet om de ouders te laten winnen.

Analyseer je gevoelens en motieven

Een goede manier om overmatige voogdij over uw te voorkomeneen kind is een analyse van de motieven van zijn gedrag. Denk na over waarom je je kind constant moet controleren? Zijn je ervaringen voldoende? Durf je het gevaar dat je kind bedreigt niet te overdrijven? Als u zelf uw gevoelens niet begrijpt, neem dan contact op met een psycholoog. Vaak is een onafhankelijke blik van buitenaf erg nuttig, maar zelfs zonder een psycholoog is het uiterst nuttig om je emoties te kennen en erover met je kind te praten. Bijvoorbeeld, in plaats van het categorisch verbieden van laat terug komen, kun je met je kind de kwestie van je angsten over zijn veiligheid bespreken.

Wens een vriend van je kind te zijn

Een ander aspect van de hyperopiek van het kind is verlangenom altijd zijn beste vriend te zijn. In extreme bewoordingen leidt zo'n wens ertoe dat ouders het recht op privacy van het kind niet verlaten, maar dat ze alles willen weten over alles. Maar de aandacht van tieners wordt overgedragen van ouders op leeftijdsgenoten. In hun leven een echte vriendschap en eerste liefde. Sta uw kind toe om intieme (dat is, zeer persoonlijke) ervaringen te hebben. Lees nooit het persoonlijke dagboek van uw kind zonder toestemming. Laat hem gewoon weten dat hij zich zo nodig altijd tot u kan wenden. Val hem niet lastig met advies. Het belangrijkste is dat je het kind vertrouwt. U investeert al heel lang in zijn opleiding, maar vanaf een bepaald moment is het tijd om naar het resultaat te kijken: hoe uw kind zelfstandig in het leven zal lopen. Sta hem toe om fouten te maken en zijn levenservaring op te doen. Per slot van rekening is een persoon die zelf moeilijkheden weet te overwinnen, beter aangepast aan het leven dan degene voor wie de ouders altijd alles hebben besloten.